Misschien is het m’n leeftijd, maar ik merk dat ik nog wel eens ‘achterom kijk’. Bij het lezen van het thema van de volgende Zakenmarkt zag ik het woord multicloud staan. Misschien ligt de bron van het idee wel bij hetzelfde gevoel dat ik in de afgelopen jaren ook had bij die klantenpassen die je overal kreeg aangeboden. Je kreeg er zoveel dat je ruimte te kort kwam in je portefeuille. Dat is gelukkig weer op te lossen met zo’n handige app.
In de afgelopen jaren was ‘in the cloud’ werken het paradepaardje van menig dienstverlener. Maar onderhand moet je alles in ‘the cloud’ regelen, ook bij de overheid. Dus overal een account en wachtwoord.
De multicloud lijkt een haast logische vervolgstap in deze ontwikkeling. Je verbindt cloud oplossingen met elkaar om zo een nog completere en krachtiger oplossing te kunnen aanbieden: ‘one size fits all’. Als het (zaken of privé) leven daardoor weer een stukje makkelijk wordt, dan is dat immers mooi meegenomen. Toch vraag ik me bij dat soort ontwikkelingen ook wel ’s af waar het eindigt en wat de schaduwkanten zijn.
Wat zou het vergezicht van cloudoplossingen zijn?
De mogelijkheden van de cloud zijn – zo lijkt het in ieder geval – eindeloos. Wat zou het vergezicht van cloudoplossingen zijn? Een universele cloud? En moet ik daar dan blij mee zijn? Wie bepaalt bijvoorbeeld of ik daarvan gebruik mag maken (en wat kost dat)? En houden we de keuze om dingen op een andere wijze en zelf te regelen? Of werken we straks allemaal via een dataverbinding op een universeel besturingssysteem? En wie houdt dan toezicht en hoe? Zo maar wat vragen waarvan ik nog geen rustig gevoel krijg.
Dat geldt ook voor de schaduwzijden van de (multi)cloud. Cloudoplossingen kunnen immers veel gemak bieden, maar hebben onmiskenbaar schaduwzijden.
Publieke cloudoplossingen zijn doorgaans gemaakt voor ‘de grote gemene deler’. Het verhuizen van een Legacy – systeem (bijvoorbeeld oude software op een nog oudere pc die nodig is om specifiek type bestand te kunnen blijven openen) roept dan vaak de nodige problemen op. Wegen de kosten van het ontwikkelen van een compatibel oplossing in de cloud dan op tegen zo’n legacy – systeem?
Je zou kunnen stellen dat de cloud (en waarschijnlijk ook de multicloud) goed beveiligd is. Iedereen die wel eens een datacenter heeft bezocht kan dat bevestigen. Maar dan hebben we het over de hardware. Het grootste risico is meestal de gebruiker zelf. Want hoe beheers je de risico’s van het gebruik van de cloud? Een doorsnee gebruiker weet dat meestal niet (of kan dat niet voldoende overzien).
Het risico van schaalvergroting zijn regelmatig te lezen in het nieuws.
Multicloud is synoniem voor complexiteit en schaalvergroting. Complexiteit en schaalvergroting zijn een risico. Risico’s van schaalvergroting zijn regelmatig te lezen in het nieuws. Eerder dit jaar bleek bijvoorbeeld dat op grote schaal was gehandeld in persoonsgegevens afkomstig van 2 GGD systemen. Of wat te denken van een storing in de ‘bank app’!? Dat een oplossing complex kan zijn is niet per definitie negatief (je hebt er ook gemak van immers). Beheersbaarheid van die complexiteit is wel een risico. Afhankelijk worden van een kleine groep personen ‘die het nog snappen’ voelt niet prettig immers.
Kortom, wegen de voordelen van (multi)cloudoplossingen altijd op tegen de nadelen? Kritisch blijven is in ieder geval noodzakelijk.
